Powered By Blogger

wtorek, 8 grudnia 2009

Ukonszenie

Po ukąszeniu przez potencjalnie jadowitego węża nie wolno czekać z pomocą do momentu pojawienia się objawów działania toksycznych substancji zawartych w jego ślinie. Należy jak najszybciej skorzystać z pomocy medycznej – w wielu sytuacjach jedynym ratunkiem dla poszkodowanego turysty jest podanie mu odpowiednio wcześnie surowicy przeciwjadowej.



Pierwsza pomoc na miejscu wypadku obejmuje czynności, które mają na celu opóźnienie rozprzestrzeniania się trucizny w organizmie. Należy do nich przede wszystkim założenie opatrunku z bandaża lub jakiejkolwiek dostępnej tkaniny, uciskającego całą kończynę, jednak bez zaburzania przepływu krwi.

Osoba ukąszona powinna unikać jakichkolwiek zbędnych ruchów, gdyż mogą one przyczynić się do szybszego rozchodzenia się trucizny. Ważne jest uspokojenie ofiary oraz jak najszybszy transport do szpitala – bez odwijania bandaża.

poniedziałek, 7 grudnia 2009

Kobra nepalska

Kobra nepalska (Naja kaouthia) – gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych. Występuje na obszarze od północnych Indii, aż po Malezję i Wietnam. Spotykana także na wyspach Andaman oraz w środkowej i południowej części Tajlandii[2].

Opis: Osiąga długość 2m, czasem więcej. Ma jedno oczko (białe koło w czarnej obwódce z czarnym punktem w środku, rzadziej dwa lub trzy) na grzbietowej części płaszcza.

Kobra środkowoazjatycka

Kobra środkowoazjatycka (Naja oxiana) – gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych. Występuje na terenach od Morza Kaspijskiego, aż po północne Indie[2]. Jako jedna z dwóch kobr azjatyckich nie potrafi pluć jadem.

Opis: osiąga długość do 1,7m; ciemnożółta lub jasnobrązowa.

Kobra przylądkowa

Kobra przylądkowa (Naja nivea) wąż z rodziny zdradnicowatych z rodzaju Naja. Występuje wyłącznie w Południowej Afryce[2].

Opis: długość od 1,5 do 1,8m. Kolor bardzo zmienny od jednolicie żółtego do ciemnobrązowego z czarnymi cętkami.

Jad: jest równie toksyczny jak u czarnej mamby. Odpowiedzialna za większość zgonów spowodowanych przez węże w krajach Południowej Afryki.

Kobra egipska

Kobra egipska, wąż Kleopatry (Naja haje) – gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych. Zamieszkuje tereny otwarte, leśne a nawet górskie prawie całego obszaru Afryki oraz Półwysep Arabski. Długość ciała do 250 cm, ubarwienie brązowe, żółtawe lub oliwkowe. W razie zagrożenia, podobnie jak wszystkie kobry, błyskawicznie unosi przód ciała rozszerzając jego szyjny odcinek na kształt kaptura. Pożywienie stanowią drobne kręgowce.

Kobra egipska stanowiła symbol władzy faraonów w starożytnym Egipcie. Obecnie jest często używana do pokazów w północnych rejonach Afryki. Kobra egipska jest jednym z najbardziej jadowitych węży na świecie. Jej ukąszenie jest śmiertelne.

Kobra czarnoszyja

Wielkość

Naja nigricollis nigricinta - Najmniejszy podgatunek Naji nigricollis, rosnący od 100 - 120cm, max do 150cm długości

Naja nigricollis woodi - rośnie od 120 - 150cm, max do 200cm długości

Naja nigricollis nigricollis - największy podgatunek, rosnący od 150 - 220cm długości, jednak znajdowane były żywe okazy o długości około 300cm
Długość życia

Jest to wąż, który dożywa 12-15 lat, choć były przypadki w hodowli że przekraczały 20 lat
Wygląd

Ubarwienie szare, brunatnoszare lub czarne. Spód ciała żółtawy lub żółtobrązowy, z ciemnym pasem w części szyjnej. Ciało bardzo smukłe. Głowa niewyraźnie wyodrębniona od reszty ciała. Oczy - Mają okrągłą źrenice, chronioną przez zrośnięte przejrzyste powieki.
Podgatunki

Naja nigricollis nigricinta

Naja nigricollis woodi
Występowanie

Zamieszkuje sawanny afrykańskie na południe od 25 równoleżnika.
Cechy charakterystyczne [edytuj]

Kobra czarnoszyja jest pięknym i niebezpiecznym wężem. Nazwa "kobra" pochodzi od określenia "cobra di capello", czyli wąż kapturowy, użytego przez pierwszych portugalskich badaczy. Wąż ten ma uzębienie typu Proteroglypha. Kobra czarnoszyja ma dwa haczykowato zagięte zęby jadowe o długości od 0,8cm - 1,5cm. Są one krótsze niż u żmij, ale mocniejsze. Kobra jest wężem żyjącym samotnie. Na polowanie wyrusza o zmierzchu i jest aktywna przez całą noc. W mieście podstawę jej pożywienia stanowią myszy i szczury. Kobra znajduje ofiary kierując się zmysłem węchu i wzroku. Gdy napotka potencjalną zdobycz, przybiera pozycję właściwą do ataku. Unosi ciało, ocenia odległość, bardzo gwałtownie wysuwa głowę do przodu. Potem następuje ukąszenie. Bardzo charakterystyczną cechą dla Kobry Plującej jest to, że może pluć jadem w stronę napastnika. Potrafi tak "wycelować" że większość ukąszeń jest w stronę oczu napastnika. Jest to zdecydowanie największa naja, której długość może przekraczać 280cm.
Biotop [edytuj]

Kobra czarnoszyja jest gadem, który potrafi przetrwać w różnych środowiskach. Występuje na odkrytych polach ryżowych, w ogrodach i parkach wielkich miast. Można się na nią natknąć na trawnikach i bazarach, a nawet spotkać w mieszkaniu. Jest zwierzęciem wymagającym ciepła, dlatego występuje na obszarach, gdzie przez cały rok panują temperatury dodatnie. Kobra jest zwierzęciem prowadzącym naziemny tryb życia, choć potrafi wspinać się na drzewa i mury, a także jest bardzo dobrym pływakiem.
Pokarm [edytuj]

Na wolności: Żaby, jaja, węże, drobne ssaki. W niewoli: Głównie drobne gryzonie: bieguski, myszy, szczury
Jadowitość
Dysponuje dość silnym jadem, który oddziałuje na Układ nerwowy. Ukąszenie może spowodować śmierć nawet dorosłego człowieka jeżeli nie będzie podana surowica w właściwym czasie. Jad kobry składa się z neurotoksyn. Zaniepokojona Kobra może pluć jadem na odległość kilku metrów w oczy intruza.


Rozmnażanie
W okresie rozrodczym kobry dobierają się w monogamiczne pary. W czasie kopulacji samiec okręca się wokół tylnej części ciała tak, aby mogły połączyć się ich kloaki. Kopulacja może trwać kilkanaście minut. Para pozostaje razem do momentu wyklucia się młodych. Przez dwu miesięczny okres inkubacji węże pilnują gniazda. Samica często otacza jaja swym ciałem. Proces wykluwania się młodych trwa od 3 do 6 godzin. Młode kobry od razu są jadowite, podstawą ich diety są młode myszki, bieguski, jaszczurki i żaby. W pierwszym okresie życia węże bardzo szybko rosną. Pierwsza wylinka występuje 3dnia życia, druga 8 a trzecia 21-25 zaś czwarta około 35-45 dnia. Częstotliwość wylinek w późniejszym okresie życia maleje, gdyż gad rośnie dużo wolniej. Dojrzałość płciową kobra osiąga w wieku 2-4 lat. Kobra składa od 9 do 40 jaj. Okres godowy kobry czarnoszyjej przypada na porę deszczową i trwa od stycznia do kwietnia.
Kobra czarnoszyja w niewoli [edytuj]

Wielkość terrarium dla jednego dorosłego osobnika to 150x50x50 (długośćxszerokośćxwysokość). Temperatura w terrarium powinna wynosić od 25-30stopni w dzień w nocy zaś powinna spadać do 20-24 stopni. Wilgotność w terrarium powinna się utrzymywać na poziomie 60-70%, w czasie wylinki zwiększamy do 80-90%. Jeżeli w terrarium chcemy hodować dwa węże to powinniśmy powierzchnię zwiększyć o 40% (tylko podstawa). Na podłoże może być włókno kokosowe, torf a nawet ręczniki kuchenne - jednak zmniejszają estetykę wyglądu terrarium. W terrarium powinna się znajdować miseczka ze świeżą wodą.
UWAGI [edytuj]

Kobra czarnoszyja jest bardzo szybkim, bardzo agresywnym i bardzo inteligentnym wężem, przez co staje się bardzo niebezpieczna. tym wężem powinni się zajmować jedynie doświadczeni hodowcy. Do obsługi tego węża niezbędne są okulary ochronne !!

Kobra czarnobiała


Kobra czarnobiała (Naja melanoleuca) - gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych. Występuje od Senegalu po Etiopię i Afrykę Południową[2]. Długość od 2 do 2,5m. Młode dżetowoczarne z białymi lub szarymi cętkami, brzuch kremowy lub żółtawy, czarno lub brązowo cętkowany.

Kobra plująca



Kobra plująca - zbiorcze określenie różnych gatunków jadowitych węży, zarówno afrykańskich, jak i południowo-azjatyckich, posiadających zdolność tryskania jadem w celu obrony, zwłaszcza w okresie godowym. Jad kierowany jest w cel z dużym stopniem dokładności.

piątek, 4 grudnia 2009

Kobra królewska

Kobra królewska jest największym i najgroźniejszym ze wszystkich jadowitych gadów. Osiąga ona długość 5,5 metra. U typowo ubarwionych okazów na oliwkowozielonym bądź brązowym grzbiecie występują wąskie powyginane poprzecznie ciemne pręgi. Kilka ciemnobrązowych pręg występuje również na jasnożółtym brzuchu. Zdarzają się jednak osobniki żółtawe, a także czarne.
Kobra królewska Nazwa tej kobry bierze się z szacunku jakim, wg krajowców, darzą ją inne węże, gdyż jak wskazuje jej nazwa łacińska, kobra królewska żywi się głównie wężami i to jadowitymi, wśród których zdarzają się także osobniki własnego gatunku, pomimo to nie gardzi ona również innymi zwierzętami kręgowymi. Kobra królewska jest bardzo agresywna (uważa się, że najbardziej ze wszystkich kobr), a jej agresywność wzrasta jeszcze w okresie wylęgania jaj, których bywa około 40 szt., i którymi zarówno samica jak i samiec opiekują się aż do wylęgu młodych. Samica składa jaja do zgarniętego przez siebie kopca butwiejących liści, a sama układa sie nad nimi. Jad kobry królewskiej wydzielany jest w dużych ilościach i dawka ta najprawdopodobniej wystarczyłaby do uśmiercenia słonia, człowiek bez pomocy medycznej umiera po kilku minutach.
Kobra ta zamieszkuje rzadkie lasy lub trawiaste dżungle, gdzie potrafi wspaniale wspinać się po dzrewach, a w ich dziuplach urządza swoje kryjówki. Lubi także sąsiedztwo wody, w której doskonale pływa. Prowadzi dzienny tryb życia.
Pomimo swej agresywności zaklinacze twierdzą, że daje się łatwiej "tresować" niż inne kobry. Zamieszkuje Indie, Pakistan, Birmę, Wietnam, Laos, płd. Chiny, a także Malezję, Indonezję i Filipiny.

kobra indyjska


Kobra indyjska, okularnik indyjski (Naja naja) - gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych, zamieszkujący Pakistan, Indie, Sri Lanke, Bangladesz, Nepal, Bhutan i prawdopodobnie wschodni Afganistan[2].

Ubarwienie brązowe lub piaskowe z charakterystycznym rysunkiem okularów na kapturze szyjnym, rozciąganym przez kobrę w chwili zagrożenia. Żywi się drobnymi kręgowcami, zwłaszcza gryzoniami. Często spotykana w pobliżu siedzib ludzkich, do których dociera w poszukiwaniu pożywienia. Dysponuje silnym jadem, składającym się z neurotoksyn. Ukąszenie człowieka może zakończyć się jego śmiercią, jeśli odpowiednio szybko nie zostanie podana surowica.

Cechy charakterystyczne

Kobra Indyjska jest pięknym i niebezpiecznym wężem. Nazwa "kobra" pochodzi od określenia "cobra di capello", czyli wąż kapturowy, użytego przez pierwszych portugalskich badaczy. Wąż ten ma uzębienie typu Proteroglypha. Kobra Indyjska ma dwa haczykowato zagięte zęby jadowe o długości od 5-8 mm. Są one krótsze niż u żmij, ale mocniejsze. Kobra jest wężem żyjącym samotnie. Na polowanie wyrusza o zmierzchu i jest aktywna przez całą noc. W mieście podstawę jej pożywienia stanowią myszy i szczury. Kobra żyjąca w lesie lub jego pobliżu poluje na drobne ssaki, żaby, ropuchy i ptaki. Bardzo chętnie zjada ptasie jaja. Poluje także na węże, czasem pożera innego przedstawiciela swojego gatunku. Znajduje ofiary kierując się zmysłem węchu i wzroku. Gdy napotka potencjalną zdobycz, przybiera pozycję właściwą do ataku. Unosi ciało, ocenia odległość, bardzo gwałtownie wysuwa głowę do przodu. Potem następuje ukąszenie. Kobra Indyjska rośnie zwykle od 140 cm do 160 cm długości, choć zdarzają się okazy większe, rekord u samicy to 185 cm, a u samca 225 cm. W warunkach hodowlanych Kobra Indyjska zwykle nie przekracza 180 cm długości.

Wygląd

Głowa - jest niewielka, nieznacznie różni się od szyi

Okulary - na grzbietowej części płaszcza kobry widnieje charakterystyczny rysunek przypominający okulary

Oczy - mają okrągłą źrenicę, chronioną przez zrośnięte przejrzyste powieki

Pysk - żuchwa i szczęka są połączone elastycznym więzadłem, co pozwala wężowi szeroko otwierać pysk

Kaptur - zaniepokojony wąż szeroko rozkłada kaptur

Ubarwienie - jest bardzo różnorodne. Może być brązowe, oliwkowe, oliwkowoszare lub czarne. Podgardle jest żółtobiałe

Biotop

Kobra Indyjska zamieszkuje całe Indie. Jest gadem, który potrafi przetrwać w różnych środowiskach. Występuje na odkrytych polach ryżowych, w ogrodach i parkach wielkich miast. Można się na nią natknąć na trawnikach i bazarach, a nawet spotkać w mieszkaniu. Wyrąb lasów sprzyja rozwojowi Kobry Indyjskiej, gdyż lubi ona otwarte tereny uprawne. Jest zwierzęciem wymagającym ciepła, dlatego występuje na obszarach, gdzie przez cały rok panują temperatury dodatnie. Kobra jest zwierzęciem prowadzącym naziemny tryb życia, choć potrafi wspinać się na drzewa i mury, a także jest bardzo dobrym pływakiem.

Pokarm

Na wolności: Żaby, jaja, węże, drobne ssaki. W niewoli: Głównie drobne gryzonie: bieguski, myszy, szczury

Jad

Kobra indyjska dysponuje bardzo silnym jadem zawierającym neurotoksyny, porażające układ nerwowy. W przypadku nieudzielenia specjalistycznej pomocy lekarskiej natychmiast po ukąszeniu może dojść do śmierci nawet zdrowego, dorosłego człowieka. Zazwyczaj w gruczołach jadowych kobry indyjskiej znajduje się ilość jadu zdolna do zabicia 10-15 ludzi.

Rozmnażanie

Okres godowy Kobry Indyjskiej przypada na porę deszczową i trwa od stycznia do kwietnia. W okresie rozrodczym kobry dobierają się w monogamiczne pary. W czasie kopulacji samiec okręca się wokół tylnej części ciała tak, aby mogły połączyć się ich kloaki. Kopulacja może trwać kilkanaście minut. Para pozostaje razem do momentu wyklucia się młodych. Przez dwu miesięczny okres inkubacji węże pilnują gniazda. Samica często otacza jaja swym ciałem. Proces wykluwania się młodych trwa od 3 do 6 godzin. Młode kobry od razu są jadowite, podstawą ich diety są młode myszki, bieguski, jaszczurki i żaby. W pierwszym okresie życia węże bardzo szybko rosną. Pierwsza wylinka występuje 3dnia życia, druga 8 a trzecia 21-25 zaś czwarta około 35-45 dnia. Częstotliwość wylinek w późniejszym okresie życia maleje, gdyż gad rośnie dużo wolniej. Dojrzałość płciową kobra osiąga w wieku 2-4 lat. Kobra składa od 9 do 40 jaj.