Kobra królewska

Kobra królewska jest największym i najgroźniejszym ze wszystkich jadowitych gadów. Osiąga ona długość 5,5 metra. U typowo ubarwionych okazów na oliwkowozielonym bądź brązowym grzbiecie występują wąskie powyginane poprzecznie ciemne pręgi. Kilka ciemnobrązowych pręg występuje również na jasnożółtym brzuchu. Zdarzają się jednak osobniki żółtawe, a także czarne.
Nazwa tej kobry bierze się z szacunku jakim, wg krajowców, darzą ją inne węże, gdyż jak wskazuje jej nazwa łacińska, kobra królewska żywi się głównie wężami i to jadowitymi, wśród których zdarzają się także osobniki własnego gatunku, pomimo to nie gardzi ona również innymi zwierzętami kręgowymi. Kobra królewska jest bardzo agresywna (uważa się, że najbardziej ze wszystkich kobr), a jej agresywność wzrasta jeszcze w okresie wylęgania jaj, których bywa około 40 szt., i którymi zarówno samica jak i samiec opiekują się aż do wylęgu młodych. Samica składa jaja do zgarniętego przez siebie kopca butwiejących liści, a sama układa sie nad nimi. Jad kobry królewskiej wydzielany jest w dużych ilościach i dawka ta najprawdopodobniej wystarczyłaby do uśmiercenia słonia, człowiek bez pomocy medycznej umiera po kilku minutach.
Kobra ta zamieszkuje rzadkie lasy lub trawiaste dżungle, gdzie potrafi wspaniale wspinać się po dzrewach, a w ich dziuplach urządza swoje kryjówki. Lubi także sąsiedztwo wody, w której doskonale pływa. Prowadzi dzienny tryb życia.
Pomimo swej agresywności zaklinacze twierdzą, że daje się łatwiej "tresować" niż inne kobry. Zamieszkuje Indie, Pakistan, Birmę, Wietnam, Laos, płd. Chiny, a także Malezję, Indonezję i Filipiny.